[پنج شنبه 27 اردیبهشت ماه] [ساعت10:00]  

رمضان ماهی است که ابتدایش رحمت ،میانه اش مغفرت و پایانش آزادی از آتش جهنم است.    پیامبر اکرم (ص)
پـروردگـــارا! 
صـيام و افطـار و سحـر و نيايش و نماز و قنوت و سجـود و رکوع مان، بهانه ي تماشاي يک نگاه ناز توست؛ دريغ مان مدار. تشنه ي آب و گرسنه ي طعـام نيستيـم. 
ما تشنه ديدار توييم اي نور زمين و سماوات! 
سيـه روييـم و در سپيدي بحر عنـايت خويـش، غسيـل مان کن و با دلي پاکيزه بر خوان ضيافت رمضـان، اذن جـلوس مـان ده.
شـکرا که انتظـاري تلـخ به سرآمد و وصل شيـرين يـار، حاصـل شــد. 
اينـک سپيـده، غاليـه دان عطر نيايـش مي شـود. 
عطش رمضان، تذکار عطش عاشوراست. 
لب هاي خشـک روزه داران، حسيـن (ع) را زمـزمه مي کنند. 
تلظي کام تشنـگان، شوق وصال درياي ايثار اباالفضـل (ع) در سـاحل ارادت است. 
رمضـان، مقدمه ي محـــــرم است. 
قدر، دروازه ي شهر نينــواست. 
صيـام، طليعه ي قيام است و صائمين، طلايه داران سپـاه قــائم آل ياســـين (عج).
در بهــار وصتل سالکانيم و توفيق حضــوري دوباره در حلقه ي صالحان و دلدادگان دلارام يافته ايم و اين شايان شـکر در آستـان خالق است. 
دل هايـمان را فرش راه يار مي کنيم و با سوز عاشقـانه و ترنم واژه هاي زلال وحي، قدوم بهار ياران و فصل وصل بهاري دلان را خوشامد مي گوييــم. 
در ماه قربت و غفـران، حجاب هاي ظلمت و نور، زدوده شده، جمال بي مثال نگار در رواق ديدگان دلدادگان، هويدا خواهد شد. بياييد حضورمان در ميهماني خدا را باور کنيم، غبار خود از خود بروبيـم و در جريده ي رمضان ثبت نـام کنيــم. 

ياران رمضان و ياوران عاشورا! 

                                                    گوارايتـان باد خوشگـواري ضيـافت نــــور

                                                 اي ميهمـانـان ملکـــــوت! التمــاس دعـــــــا